Stormchase, 8 juli 2004 van Aalst tot Geertruidenberg (NL)


Pagina 1 van 3  Te laat vertrokken voor het zware werk, maar wie het kleine niet eert...


Verkeerde inschatting: reeds op de middag ontstonden in ijltempo de eerste buien ten oosten van Brussel, en toen moesten we nog vertrekken. Dit lukte pas om 13u, en toen al dacht ik: dit halen we nooit meer. Dat klopte ook, maar ondanks deze en nog een paar misrekeningen kregen we toch mooie dingen te zien. Eerste fout: ik wou eerst niet via Antwerpen oostwaarts omwille van de wegenwerken daar, dus gingen we via Brussel. Ter hoogte van Aalst zagen we enkele torens opschieten, een paar ten zuiden van ons, maar de grootste ten noorden van ons, de grootste waren ver weg te zien. Op mijn rechterkant hield ik een krachtige congestus in het oog, en terecht: toen we naderden vond ik dat de onderkant een nogal vreemde spiraalvormige structuren vertoonde.
 
We stopten bij de eerstvolgende afrit om het ding wat beter te bestuderen en de rest van hemel te inspecteren, net van de afslag Erpe-Mere van de E40. Daardoor had ik foto's van deze mini-bui in 180° en mijn vermoeden werd bevestigd: er zat enige organisatie onder de vorm van rotatie in deze congestus. Om van een mini-supercell te spreken is eigenlijk teveel van het goede. Tenslotte ging het hier om een kleine smalle stijgstroom, maar die allesbehalve langlevend was (na amper 20 minuten bleven alleen wat aambeeldresten over), nauwelijks neerslag produceerde en al helemaal geen onweer. Waarschijnlijk moest deze cel het onderspit delven ten voordele van de veel zwaardere onweerscel die via Sint-Niklaas naar ZW NL trok, en die we door mijn keuze niet via Antwerpen te rijden ook gemist hebben.
 
Toch was dit kleine buitje zeker het vastleggen waard door zijn mooie 'corkscrew' structuur, of spiraalvormige stijgstroom. Hieronder een reeks die deze bui toont van zijn westflank, dan zijn onderkant, en tenslotte de oostkant toen de spiraalvorm zichtbaar werd van langszij:


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gezien deze bui geen verdere ambities koesterde, en we alles steeds verder noordwaarts zagen trekken, besloten we toch maar terug te gaan en via de R4 naar Antwerpen te rijden. We hoopten toch nog wat beeld te kunnen krijgen van het wegtrekkende onweer richting Antwerpen, maar hoe hard we ons best ook deden, het was als kijken naar een stilstaand beeld. Ook aan 120km/u zagen we de bui weliswaar verschillende oplevingsfasen ondergaan, maar dichterbij komen zat er niet in. Niks zo frustrerend en hopeloos als achter een wegtrekkend onweer aan te zitten, behalve opgeven en naar huis terug gaan ;-)
 
Dat neemt niet weg dat we onder de indruk konden raken van de enorm opbollende stijgstroom aan de achterzijde ervan, en de soms ragfijne en mooie pilei die erboven gevormd werden:


 

 

 

Ook verder noordoostwaarts konden we de cel zien die Turnhout bekogelde met grote hagelstenen, en eerlijk gezegd verbaasde me dat niks met die enorme koepels die boven het aambeeld uitschoten:
 


 

 

 
In het kielzog van de grote cel ontstond nog een kleinere bui, met een tijdje een aambeeldpluim in haakvorm, die later weer oploste:

 

 



 
PAGINA 1 van 3 - Te laat vertrokken voor het zware werk, maar wie het kleine niet eert...
 
PAGINA 2 van 4 - Schitterend felle irisaties bij een 'nostalgische' plaats
 
PAGINA 3 van 4 - Nog een kleine onweersbui bij Breda en een kleine shelf bij Turnhout
 

T  -  Technisch

  • Camera: Canon Eos 10D
  • Lenses: Canon EF 28-105mm F3.5-4.5
  • Lenses: Canon EF 75-300mm F4.5-5.6
  • Lenses: Sigma 12-24mm F4.5-5.6
  • Settings per foto vind je in de exif regels



 

Contact: © MeteoPete 2004