Stormchase in Zeeland, 25-08-2004


N  -  Een korte, onverwachte chase bracht ons vandaag in Sint-Margriete (B) en Yerseke (NL). Op weg richting Zeeland waren de wolkenluchten eerst nog erg troebel. Toen we in de buurt van Kaprijke (B) kwamen, leken de wolken donkerder basissen te ontwikkelen, en hier en daar zag je een top tussen de troebelheid door. Toen we Sint-Jan-in-Eremo naderden ontwaarden we in westelijke richting iets wat op een motregenbui leek. Een paar kilometers voor het dorp Sint-Margriete stopten we langs de weg, want die motregen leek in de verte nogal zwaar uit te vallen, en het kwam op ons af. Een duidelijk neerslagkern tekende zich af, en in de aanlopende donkere wolk begonnen steeds meer valstrepen naar beneden te gaan, duidelijk niet met motregen. Toen hoorden we ook het eerste verre gerommel, dat na een tijdje (vooral toen de regen niet meer tegen de wagen kletterde) veelvuldig was maar enkel hogerop in de wolk; geen bliksem te zien.

Donkere basis nadert kerkje van Sint-Margriete,
de regen is in volle expansie, en algauw verdwijnt het kerkje in de hevige plens mét hagel (weinig, max diameter: 0,5cm):


 

 

 

 
Korte tijd is regen zéér hevig met beperkt zicht, maar algauw naderen opklaringen uit het westen:

 

 

 

 
De opklaring na de bui was uitgebreid, we zouden perfect zicht krijgen op de wegtrekkende stijgstroom,
maar daarvoor reden we iets verder, tot bij het kerkje, waar het landschap opener was naar het oosten toe.
Eerst was er mooi zicht op de basis van de stijgstroom, maar algauw op de hele achterzijde van deze schitterende bui,
waaruit het voortdurend rommelde in de hoogte (later ook wat diepe dreunen van inslagen te horen):


 

 

 

 

 

 

We besloten de bui oostwaarts te volgen. We moesten om te kunnen doorrijden via de Westerscheldetunnel richting Bergen-op-Zoom te gaan. Dat was wat te ver gegrepen, tenminste toch voor deze bui. Niet alleen waren we er meteen te ver noordwaarts van toen we richting Goes gingen, het leek ook dat de fut er ondertussen wel uit ging.
 
Op zich niet erg, want we hadden onze zinnen al op een nieuw exemplaar gezet iets ten noorden van Goes. Het betrof een CB Calvus met een kleine dichte neerslagvoet, duidelijk in groei. Na wat turen merkte ik zelfs al vanop vrij grote afstand een bliksem op bij de regenvoet. We namen afrit 33 op de A58 en reden richting Yerseke, daar zouden we dicht bij de bui zitten én met onbeperkt zicht op de Oosterschelde. Maar er was veel traag verkeer en smalle wegen, we kwamen te laat aan in Yerseke. In het dorp, nog voor we de dijk bereikten gutste de regen alweer met bakken naar beneneden. Ook nu duurde het niet lang. Het grote verschil met de vorige bui was wel dat dit exemplaar met regelmaat (ongeveer 1x per minuut of zo) zeer dichtbije inslagen genereerde. We kwamen in geen tijd uit de regen, en vonden een plaatsje op de dijk. Het zicht was adembenemend: de neerslagvoet omringd door donkere bassisen, met als apocalyps een schitterende dubbele inslag uit de neerslagvoet: één links ervan die op het water insloeg, de andere simultaan rechts ergens in de buurt van Yerseke. De vertakkingen waren met het blote oog te zien, de dreun kwam na anderhalve seconde of zo. Spijtig dat we nog geen video hebben, dit zou indrukwekkend geweest zijn.
 
We speurden constant ook alle lage basissen af naar hozen, maar we hebben niks kunnen waarnemen dat zelfs maar in de buurt kwam.

Ontwikkelende CB Calvus richting Goes:

 

 

 

 
onze eerste CB was te veraf nu en gaf de geest:

 
We haalden Yerseke niet voor de bui, en kregen de volle laag in het dorp:

 

 
Iets voorbij het dorp vol zicht vanop de dijk op de wegtrekkende onweersbui,
sommige bliksems schoten uit de neerslagvoet, maar dat is bij zo'n fel daglicht haast niet fotografisch vast te leggen:


 

 

 

 
Meer westwaarts over de Oosterschelde nog een kleine neerslagvoet, maar deze bevatte geen onweer:

 

 
Terug op weg naar de tunnel waren we nog maar pas voorbij de tol,
of de tol én tunnel werden afgesloten voor alle verkeer in beide richtingen door een ongeval in de tunnel.
We hadden zicht op de wegtrekkende buien, en enkele kleinere nieuwe die over Vlaanderen omhoog schoten,
maar chasen was er niet meer bij. We hebben bijna anderhalf uur vast gezeten (gelukkig in een stralende zon
want boven de Westerschelde waren haast geen lage wolken) en moesten het met dit stellen in de verte:


 

 


T  -  Technisch - Technical

  • Camera: Canon Eos 10D
  • Lenses: Canon EF 75 - 300mm F4-5.6, Canon EF 28-105mm F3.5-4.5, Sigma 12-24mm
  • Filters: polarizer
  • Settings per foto vind je in de exif - Settings for each picture can be found in the exif headers



© Skyscapes.info 2004