Mammatuswolken, Wetteren (afrit E40), 07 februari 2004 na zonsondergang


N  -  Na een boeiende bijeenkomst van de Werkgroep Weerkunde op zaterdag 7 februari zagen we bij het terug huiswaarts rijden op de E40 richting Gent al vanaf Brussel een aambeeld in het verre NW hangen. We naderden het erg snel en nog lang voor Aalst had nog maar net tegen Olivier gezegd dat het me niet zou verbazen als we plots weerlicht zouden zien oplichten, of daar zagen we een zwakke roodachtige flits tegen de horizon. Bij het naderden volgden er nog een drietal, steeds iets feller omdat we zo snel naderden (de bui kwam ook in onze richting), en ook valstrepen begonnen zich steeds duidelijker af te tekenen, hoewel het snel donker werd.
 
De eerste plaats waar we noodgedwongen (benzine tank was leeg) stopten was de parking van Erpe-Mere, maar daar konden we spijtig genoeg niets zien vanwege de bomen en de felle verlichting. Iets verderop was de afrit van Wetteren, en aangezien we Karim daar in de voormiddag gaan oppikken zijn wisten we dat we ginder wel een vrij open landschap hadden onmiddelijk naast de E40. Daar aangekomen was het stevig aan het gieten. Het was ondertussen duidelijk dat we ons net onder de zuidwestelijke staart bevonden, het ergste stuk van de bui en ook het onweer bevond zich verder naar het NO. Het onweer was op dat moment ook niet echt meer actief, dus bliksemfoto's zaten er niet meer in.
 
We reden een kleine landweg op en wachtten tot de plensregen met wat hagel zou stoppen. We konden de rand van de wolk dichterbij zien komen, maar het bleef doorgieten tot deze werkelijk loodrecht boven ons kwam, en dan stopte het ook abrupt, zeer herkenbaar onder een stijgstroom. Het was ondertussen al erg donker, maar vanuit het westen kwam toch nog wat schemerlicht, en dat gaf ons zicht op een vrij imposante stijgstroom die met enorme congesti het aambeeld flankeerde. Er waren ook vaag valstrepen zichtbaar, maar daarbij hinderde de verlichting van de afrit nogal. Iets later kregen we ook zicht op het scherp opgetilde aambeeld aan de achterkant, waar enkele flinke mammatuswolken uitstaken.
 
De foto's tonen niet echt hoe het eruitzag, want in realiteit was het veel donkerder, maar daar zou niet veel aan geweest zijn natuurlijk, vandaar het schijnbaar nog heldere avondlicht. De oranje tinten zijn weerkaatst licht van de verlichting langs de E40.
 
Commentaar vind je boven elke foto. Onderaan 2 'zwaar geforceerde' panorama's, zowel qua verbuiging veel moeten sjoemelen, alsook om qua licht/contrast om een goed overzicht te kunnen bieden.
 


T  -  Technical

  • Camera: Canon Eos 10D
  • Lenses: Canon EF 28-105mm 1:3.5-4.5 / 15mm manuele lens
  • Settings per foto vind je in de exif (de manuele lens geeft uiteraard geen info over diafragma)


155_5565.jpg (onbewerkt, behalve verkleind en wat verscherpt)
Eerste glimp van het onweer vanuit Drogenbos (zicht naar NW)

 
155_5580.jpg (onbewerkt, behalve verkleind en wat verscherpt)
Aambeeld met mammatus (zicht naar N-NO)

 
155_5582.jpg (onbewerkt, behalve verkleind en wat verscherpt)
Aambeeld met mammatus (zicht naar N-NO)

 
155_5583.jpg (onbewerkt, behalve verkleind en wat verscherpt)
Stijgstroom, let ook op de valstrepen (zicht naar O-ZO)

 
155_5591.jpg (onbewerkt, behalve verkleind en wat verscherpt)
Staartje met cumulus van de punt van de stijgstroom naar het W (zicht naar W)

 
155_5594.jpg (onbewerkt, behalve verkleind en wat verscherpt)
Lichtvervuiling van de E40 weerkaatst op een wolkenband (zicht naar NW)

 
155_5582_pano.jpg (zwaar bewerkte panorama van 5582 en 5583: fisheye afwijking aangepast; contrast verhoogd en verscherpt)
Zicht is bijna 180° en ernstig vervormd, maar het geeft een overzicht van hoe de bui ineen steekt

 
155_5586_pano.jpg (zwaar bewerkte panorama van 5586 en 5587: fisheye afwijking aangepast; contrast verhoogd en verscherpt)
Deze compilatie is van 2 foto's die enkele minuten na de bovenstaande is genomen.

Contact: © Superpete 2004