Recht op de kerk van Olsene afstevenend, was het verbazend hoe snel we deze onheilspellende wolken naderden. Het adrenalinegehalte in mijn bloed zou door de flikken alvast afgekeurd worden...
Op het einde van de weg naar de kerk, hier sloegen we af naar de expressweg richting Deinze, daarmee parallel rijdend met de stijgstroom, om zo snel mogelijk een open plekje te vinden.
De snelheid waarmee alles verandere was duizelingwekkend! Echt duidelijk, sterke rotatie was nergens waar te nemen, een windhoos was hier dan ook niet zo erg waarschijnlijk, maar toch wees alles op een heel duidelijk georganiseerd roterende stijgstroom.
We vonden een open plekje vlakbij de expressweg net buiten het dorp Olsene.
Rechts en in het verlengde achter de stijgstroom zat de zware neerslag, hagel en wat onweer, links de 'rear flank downdraft' (het stuk dat afsplitste waarvan de eerste tekenen vanuit Kortrijk al te zien waren).
Rechts de prachtig scherp afgebakende gebogen rand van de cel.
Inflow en wallcloud, let erop hoe schijnbaar 2 (toevallige?) gelijkaardige ringen lijken te worden gemaakt onderaan de wallcloud. Deze flarden hingen echt heel laag bij de grond en waren beweeglijk, maar toch niks dat leek op echte hoosverschijnselen.
de simultane 'insectenkaken' onderaan de wallcloud.
De 'rear flank downdraft' begint de wallcloud langzaam in te kapselen, maar rechtsboven zie je in de aanloop van de 'flanking line' alweer nieuwe tekenen van rotatie.
Nieuwe spiraalvormige opgetilde onderzijde in de aanlooplijn naar de stijgstroom.
De 'flanking line' aan de ZW kant
Alles veranderde razendsnel en verwijderde zich ook aan hoog tempo. We beslisten de expressweg naar Deinze verder te volgen, en dan, nog steeds parallel aan onze supercel, richting Nevele te rijden. Bij Deinze nog deze nieuwe prachtige 'kurketrekker' of 'corkscrew' stijgstroom!
De cel iets ten noorden van Nevele.
En ja hoor, zelfs de oude congestus achter de cel aan was er nog, zij het sterk gemodificeerd.
De cel leek, hoe impressionant nog steeds, toch snel te verzwakken. Bij Nevele gingen we de E40 op om dan in Drongen richting de ring van Gent te rijden en zo via Zelzate onze cel bij te houden. Maar bij de afrit in Drongen, besloten we, op basis van wat Wouter L. ons aan de telefoon vertelde en wat we ook zelf een beetje konden zien, om deze cel toch los te laten. Ze is uiteindelijk ook sterk verzwakt, en pas bij het noorden van Antwerpen is er, met veel nieuwe toevoegingen, een nieuwe, veel bestendiger supercel ontstaan die 's avonds tot ver in het oosten van Nederland voor spektakel gezorgd heeft.
Een glimp van die cel kan je op de onderste foto opvangen, ze produceerde vrij grote hagel in Gierle bij Turnhout. Dit is ter hoogte van Erpe-Mere gefotografeerd, we zijn later nog tot Groot-Bijgaarden gereden en dan terug zuidwaarts via Mons. Zo was de cirkel rond.
