Met de inzettende (aanvriezende) regen dacht ik dat het snel gedaan zou zijn met de pret, maar eenmaal voorbij de E40 moest het echte leuke deel nog beginnen!
Algauw kwamen we in open gebieden waar de wind zeer geweldig zijn gang kon gaan, en waarbij de sneeuw zo hard over het land werd gejaagd dat de auto's voor ons er quasi in verdwenen, als was het mist!
De gegeselde kerk van Bulskamp
De boer? Die bleef aan het werk, weliswaar in z'n 4X4 op het land
Een prachtboom op z'n eentje in de elementen
Vers geploegd land
We zijn de grote weg afgereden om het verkeer te ontwijken en te kunnen stoppen voor het nemen van foto's. Deze kleine landweg richting Bulskamp was niet gestrooid. Niet dat het zoveel uitmaakte, de hoofdwegen kregen eveneens een ijs- en stuifsneeuwlaag. Alles veranderde langzaam in een spiegel met sneeuw bij temperaturen die beneden -2° C bleven, terwijl er zowel regen als ijsregen viel.
sneeuwduinen groeiden en veranderden in ijltempo.
onderzoek naar aangevroren regendruppels
De lijn is de draad kwijt
Sterk ingezoomd om het effect wat beter in de verf te zetten
Dit is op de weg terug vanuit Bulskamp richting grote baan (De Panne - Veurne)
Even een momentje geen al te felle wind.
En dan weer de volle laag!
De sporen van de wagen werden op minder dan 5 minuten compleet gewist/opgevuld op de weg
Zo fel als de stuifsneeuw eerst was, zo snel verdween die ook. Wellicht dat het teveel aan regen een harde ijslaag op de sneeuw creëerde, zodat de lichte sneeuw niet opgenomen werd door de wind. In een uur tijd werd de lucht een stuk helderder. Toch was de wind er niet minder om, maar het fotogenieke was eraf.
We reden verder terug richting Ieper, en wat bleek: we haalden de eerste regen terug in, zo leek het wel. Ineens zaten we opnieuw volop in de verstuivingen, dit was echt leuk.
We zochten er uiteraard wel de plekjes uit waar de wind het spel vrij had, of waar er tunneleffecten waren zodat het extra hard waaide, zoals deze kleine landweg op amper 200m van de hoofdweg.
Sneeuwduinen tot een halve meter over de weg!
Opnieuw volop in de actie!
Duintjes
Soms was de wind zo fel dat het moeilijk was overeind te blijven, zeker op zo'n spiegelgladde weg. Dat hadden we eerder in Bulskamp ook gehad. Je kon haast schuiven over het ijs door je armen te spreiden en je door de wind te laten duwen. Nu hebben we geen windmeter, maar ik schat dat sommige rukwinden tegen de 90km/u aan gingen.
Die wind gecombineerd met ijsbolletjes, stuifsneeuw en regen komt serieus pijnlijk aan in het gezicht! Oliviers bivakmuts was beslist geen luxe-artikel... En dan nog was het haast niet te harden. Handen op 5 minuten compleet aan het tintelen, weer warmen in de wagen, en hop weer naar buiten. Nee, de verkoudheid is nog steeds niet helemaal over ;)
Geen opklaring dit, maar een extreme ophoging van het contrast om de diepte van onze autosporen te tonen in de duin. Zonder deze ophoging van het contrast was er anders niet veel van te zien.
idem hierboven
Merk op hoe aan oliviers voeten stuifsneeuw vermengd raakt met stuifzand. Om bevroren grond te verstuiven moet het echt wel stevig tekeer gaan!
Nog een eind verder richting Ieper sneeuwruimers aan het werk.
Erg mooie sneeuwduinsculptuur
Afstand houden
Bij thuiskomst een flinke laag ijs overal op de wagen.
